- مقدمه
- طرح يك پرسش
- نگاهى به جامعه و مسلمانان صدر اسلام
- بنى اميه در كمين خلافت
- مسلمانان دنياپرست
- عبرت هاى تاريخ
- مرورى بر مباحث پيشين
- حفظ اسلام، اولويت اول اميرالمؤمنين على(عليه السلام) در همه حال
- خلافت و صلح امام حسن(عليه السلام)
- از صلح حسنى تا قيام حسينى
- نهضت عاشورا، الگوى انقلاب اسلامى ايران
- خطر انحراف در كمين انقلاب
- لزوم همراهى شعور و شعار در مراسم محرّم و عاشورا
- مسلمانان نمازخوان، قاتلان امام حسين(عليه السلام)!
- تقليد ناروا
- دو منشأ فتنه هاى اجتماعى
- مفاهيم متشابه، ترفندى براى فتنه
- مرورى بر مباحث پيشين
- تحميل رأى خود بر قرآن
- شرايط متغير اجتماعى و وظيفه هدايت فكرى جامعه
- تطميع و نفاق، دو عامل مهم در شكل گيرى فاجعه كربلا
- ما در كدام صف هستيم: سپاه حسين(عليه السلام) يا سپاه كوفه؟
- مقدمه
- اوج صعود و سقوط در كربلا
- وراثت و محيط، تنها عوامل صعود و سقوط انسان؟
- بررسى اين نظريه با توجه به آيات قرآن
- ميهمان در مذبح ميزبان!
- ناآگاهى و دنياطلبى، دو عامل مهم انحراف
- ارتباط بين «بايد»ها و «هست»ها
- مرورى بر مطالب جلسه پيشين
- علت تفاوت گروه هاى هم سان از نظر وراثت و محيط
- نقد ديدگاه جامعه شناسان در تحليل حادثه كربلا
- تحليل اين رخداد از منظر معارف اسلامى
- پاسخ سيدالشهدا(عليه السلام) به تحليل جامعه شناسان
- پيام مهم امام حسين(عليه السلام) در شب و روز عاشورا
- مقدمه
- آيا مردم، سيدالشهدا(عليه السلام) را نمى شناختند؟
- مسلمانان ظاهرى
- ياران على(عليه السلام) قاتلان حسين(عليه السلام)!
- مؤمنان واقعى هم جاذبه دارند و هم دافعه
- ضعف معرفت، عاملى مهم در سقوط و انحراف مسلمانان در طول تاريخ
- مرورى بر مباحث پيشين
- تقويت عقايد دينى، پادزهرى براى پيش گيرى از انحراف
- ارزش ها و اعتقادات دينى چگونه كنار زده مى شوند؟
- نفى ارزش ها و اعتقادات دينى به بهانه اختلاف فتوا
- سير تحوّل شبهه ها
- ترفندها و شبهه هايى ديگر براى نفى ارزش ها و عقايد دينى
- آيا فهم دين به علما و مجتهدان اختصاص دارد؟
- پاسخ اين شبهه
- نمونه اى از فهم و تفسير قرآنِ يك غير متخصص
- كافى نبودن قرآن براى فهم همه معارف و احكام اسلام
- روش اجتهادى در كشف احكام اسلام
- شبهه قرائت هاى مختلف
- مرورى بر مطالب جلسه پيشين
- پيشينه شبهه تعدد قرائت ها
- متشابهات قرآن و شبهه تعدد قرائت ها
- شبهه تعدد قرائت ها در اسلام
- پاسخ شبهه تعدد قرائت ها
- اختلاف در احكام دين، نه در مبانى و اصول
- چكيده بحث
- شبهه «برحق بودن همه اديان»
- تمسك به آيه 62 بقره و 17 حج براى اثبات پلوراليزم دينى
- نقد استدلال مذكور
- اشكالى ديگر بر استدلال مذكور
- استدلالى ديگر براى اثبات پلوراليزم
- پاسخ اين استدلال
- رفع يك استبعاد
- خلاصه بحث
- بيان شبهه تأويل در دين
- پاسخ شبهه
- بحث «زبان دين»
- مشكل امام زمان(عليه السلام) با اهل تأويل
- شيطانى ترين شبهه: قرائت هاى مختلف
- شبهه عدم نياز بشر به شريعت در عصر حاضر
- استدلال عقلى و نقلى بر اين شبهه
- آيا عقل بشر مى تواند از راهنمايى وحى بى نياز شود؟
- پاسخ گويى دين به نيازهاى جديد بشر
- تفاوت نسخ احكام با اجراى احكام حكومتى و ثانوى
- پاسخ استدلال نقلى
- در پرتو آذرخش
- سخن آخر
- بيان شبهه
- دليل نقلىِ شبهه و پاسخ آن
- وحى قرآنى، سالم از هر تغيير و تحريف
- دليل برون دينى
- پاسخ به دليل برون دينى
- داستان يك كرامت
- مرورى بر مطالب جلسه پيشين
- شبهه انكار عصمت پيامبر(صلى الله عليه وآله) و ائمه(عليهم السلام)
- پاسخ شبهه
- پرسش و پاسخ
طرح يك پرسش
بحث من با همين پرسش شروع مى شود كه چگونه سيدالشهدا(عليه السلام) با شهادت خود اسلام را حفظ كرد و چرا وضع به گونه اى بود كه بدون شهادت امام حسين(عليه السلام) دين در خطر بود و از بين مى رفت؟
چنان كه مى دانيد پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) در شرايط نابسامان اجتماعى به رسالت مبعوث شد و 13 سال در مكه و 10 سال در مدينه تلاش فراوانى انجام داد تا كشور اسلامىِ رو به رشد و مترقى را در سرزمينى كه از عوامل تمدن محروم بود، به وجود آورد. البته افرادى نيز طى اين مدت تربيت شدند كه گاهى اميرالمؤمنين(عليه السلام) در نهج البلاغه از آن ها ياد كرده و نقل مى كند كه در زمان پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) مردم چگونه براى دين خود فداكارى كرده و حتى براى حفظ اسلام با پدران، فرزندان و خويشان خود مى جنگيدند و چه مقدار از اموال خود را در اين راه صرف كرده، چه سختى هايى را در شعب ابى طالب تحمل كرده و چه مشقت هايى را در هجرت به حبشه و مدينه تحمل كردند. مسلمانان تمام اين سختى ها را به جان خريدند تا اسلام حفظ شود. پس از آن نيز طى 10 سال حضور پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) در مدينه 72 غزوه و سريه اتفاق افتاد كه همان مسلمانان اين جنگ ها را اداره كردند.
مسلمانانى كه تا اين اندازه فداكارى كردند و در جنگ هاى بدر، احد، حنين و... بسيارى از آنها كشته و زخمى شدند، در زمان سيدالشهدا(عليه السلام) هنوز بسيارى از كسانى كه در اين جنگ ها معلول يا زخمى شده بودند، حضور داشتند. هنوز بعضى از اصحاب پيغمبر(صلى الله عليه وآله وسلم) در قيد حيات بودند. فرزندان پيغمبر(صلى الله عليه وآله وسلم) هم در ميان مردم زندگى مى كردند، خود امام حسين(عليه السلام)هم در ميان مردم شناخته شده بود; چگونه همرزمان و اصحاب پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) اجازه مى دادند اسلام از بين برود و چگونه خون سيدالشهدا(عليه السلام) از نابود شدن اسلام جلوگيرى كرد؟ در ابتدا بعيد به نظر مى رسد كه در حالى كه هنوز بيش از 60 سال از هجرت پيغمبر(صلى الله عليه وآله وسلم) به مدينه نگذشته است، اسلام در معرض نابودى باشد. خودِ اين مسأله ادعاى عجيبى به نظر مى رسد. همچنين اين ادعا هم عجيب است كه قيام سيدالشهدا(عليه السلام) با 70 نفر، اسلام را كه در معرض خطر قرار گرفته است، نجات دهد. براى روشن شدن پاسخ اين سؤال مناسب است مقدارى در وضع مسلمانان صدر اسلام تأمل كنيم، همان كسانى كه ايمان آوردند و در سلك پيروان پيغمبر(صلى الله عليه وآله وسلم) قرار گرفتند.
آدرس: قم - بلوار محمدامين(ص) - بلوار جمهوری اسلامی - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمينی(ره) پست الكترونيك: info@mesbahyazdi.org