- مقدمه
- طرح يك پرسش
- نگاهى به جامعه و مسلمانان صدر اسلام
- بنى اميه در كمين خلافت
- مسلمانان دنياپرست
- عبرت هاى تاريخ
- مرورى بر مباحث پيشين
- حفظ اسلام، اولويت اول اميرالمؤمنين على(عليه السلام) در همه حال
- خلافت و صلح امام حسن(عليه السلام)
- از صلح حسنى تا قيام حسينى
- نهضت عاشورا، الگوى انقلاب اسلامى ايران
- خطر انحراف در كمين انقلاب
- لزوم همراهى شعور و شعار در مراسم محرّم و عاشورا
- مسلمانان نمازخوان، قاتلان امام حسين(عليه السلام)!
- تقليد ناروا
- دو منشأ فتنه هاى اجتماعى
- مفاهيم متشابه، ترفندى براى فتنه
- مرورى بر مباحث پيشين
- تحميل رأى خود بر قرآن
- شرايط متغير اجتماعى و وظيفه هدايت فكرى جامعه
- تطميع و نفاق، دو عامل مهم در شكل گيرى فاجعه كربلا
- ما در كدام صف هستيم: سپاه حسين(عليه السلام) يا سپاه كوفه؟
- مقدمه
- اوج صعود و سقوط در كربلا
- وراثت و محيط، تنها عوامل صعود و سقوط انسان؟
- بررسى اين نظريه با توجه به آيات قرآن
- ميهمان در مذبح ميزبان!
- ناآگاهى و دنياطلبى، دو عامل مهم انحراف
- ارتباط بين «بايد»ها و «هست»ها
- مرورى بر مطالب جلسه پيشين
- علت تفاوت گروه هاى هم سان از نظر وراثت و محيط
- نقد ديدگاه جامعه شناسان در تحليل حادثه كربلا
- تحليل اين رخداد از منظر معارف اسلامى
- پاسخ سيدالشهدا(عليه السلام) به تحليل جامعه شناسان
- پيام مهم امام حسين(عليه السلام) در شب و روز عاشورا
- مقدمه
- آيا مردم، سيدالشهدا(عليه السلام) را نمى شناختند؟
- مسلمانان ظاهرى
- ياران على(عليه السلام) قاتلان حسين(عليه السلام)!
- مؤمنان واقعى هم جاذبه دارند و هم دافعه
- ضعف معرفت، عاملى مهم در سقوط و انحراف مسلمانان در طول تاريخ
- مرورى بر مباحث پيشين
- تقويت عقايد دينى، پادزهرى براى پيش گيرى از انحراف
- ارزش ها و اعتقادات دينى چگونه كنار زده مى شوند؟
- نفى ارزش ها و اعتقادات دينى به بهانه اختلاف فتوا
- سير تحوّل شبهه ها
- ترفندها و شبهه هايى ديگر براى نفى ارزش ها و عقايد دينى
- آيا فهم دين به علما و مجتهدان اختصاص دارد؟
- پاسخ اين شبهه
- نمونه اى از فهم و تفسير قرآنِ يك غير متخصص
- كافى نبودن قرآن براى فهم همه معارف و احكام اسلام
- روش اجتهادى در كشف احكام اسلام
- شبهه قرائت هاى مختلف
- مرورى بر مطالب جلسه پيشين
- پيشينه شبهه تعدد قرائت ها
- متشابهات قرآن و شبهه تعدد قرائت ها
- شبهه تعدد قرائت ها در اسلام
- پاسخ شبهه تعدد قرائت ها
- اختلاف در احكام دين، نه در مبانى و اصول
- چكيده بحث
- شبهه «برحق بودن همه اديان»
- تمسك به آيه 62 بقره و 17 حج براى اثبات پلوراليزم دينى
- نقد استدلال مذكور
- اشكالى ديگر بر استدلال مذكور
- استدلالى ديگر براى اثبات پلوراليزم
- پاسخ اين استدلال
- رفع يك استبعاد
- خلاصه بحث
- بيان شبهه تأويل در دين
- پاسخ شبهه
- بحث «زبان دين»
- مشكل امام زمان(عليه السلام) با اهل تأويل
- شيطانى ترين شبهه: قرائت هاى مختلف
- شبهه عدم نياز بشر به شريعت در عصر حاضر
- استدلال عقلى و نقلى بر اين شبهه
- آيا عقل بشر مى تواند از راهنمايى وحى بى نياز شود؟
- پاسخ گويى دين به نيازهاى جديد بشر
- تفاوت نسخ احكام با اجراى احكام حكومتى و ثانوى
- پاسخ استدلال نقلى
- در پرتو آذرخش
- سخن آخر
- بيان شبهه
- دليل نقلىِ شبهه و پاسخ آن
- وحى قرآنى، سالم از هر تغيير و تحريف
- دليل برون دينى
- پاسخ به دليل برون دينى
- داستان يك كرامت
- مرورى بر مطالب جلسه پيشين
- شبهه انكار عصمت پيامبر(صلى الله عليه وآله) و ائمه(عليهم السلام)
- پاسخ شبهه
- پرسش و پاسخ
مقدمه
ايام محرم كه به بركت خون سيدالشهدا(عليه السلام) مبارك شده و بركت آن از زمان شهادت آن بزرگوار تا امروز همچنان براى امت اسلامى ادامه دارد، ايامى است كه بايد در آن فرصت را مغتنم بشماريم و از سويى معرفت خود را نسبت به اهل بيت(عليهم السلام) و مخصوصاً سيدالشهدا(عليه السلام)زياد كنيم و از سوى ديگر درس هاى لازم را از حوادث صدر اسلام به خصوص حوادث مربوط به داستان تلخ كربلا بياموزيم و از آنها در جامعه خود استفاده كنيم. هر چند عزادارى، گريه كردن، سينه زدن و همه مراسمى كه به عنوان بزرگداشت شعائر دينى و اظهار ارادت به پيشگاه سيدالشهدا(عليه السلام) انجام مى شود به تنهايى مطلوبيت ذاتى دارد، ولى بركات سيدالشهدا(عليه السلام) به اندازه اى زياد است كه ما نبايد به اين مقدار اكتفا كنيم. بركات فراوان ديگرى در معرفت آن حضرت و تأمل در كلمات نورانى و سيره آسمانى اش نصيب جامعه اسلامى مى شود كه اين بركات نسبت به آن ها بسيار ناچيز خواهد بود.
بايد سعى كنيم معرفت خود را نسبت به سيدالشهدا(عليه السلام) بيشتر كرده، اهداف آن حضرت را بهتر ياد بگيريم و از درس هاى عملى آن حضرت براى زندگى امروز خود استفاده كنيم.
من از زمان نوجوانى به خاطر دارم، زمانى كه در مجالس عزادارى شركت مى كردم، از گويندگان و وعاظ ـ كه ان شاء الله خدا همه آنها را حفظ كند و دستشان را از دامان ابى عبدالله(عليه السلام) كوتاه نكند و ما را هم خدمتگزار وعاظ و مرثيه خوانان به شمار آورد ـ مى شنيدم كه مى گفتند اگر شهادت امام حسين(عليه السلام) نبود دين از بين رفته بود. ما با حُسن ظنى كه نسبت به بيانات وعاظ داشتيم، با خود مى گفتيم اين مطلب درست است هرچند شايد علت آن را نمى فهميديم. دائماً اين سؤال در ذهنم بود كه چگونه ممكن است كه به وسيله شهادت سيدالشهدا(عليه السلام) و عده اى از اصحاب آن حضرت، دين حفظ شود و اگر جريان كربلا واقع نشده بود و امام حسين(عليه السلام) كشته نمى شد، چگونه دين از بين مى رفت؟ تصور مى كنم امروزه اين گونه سؤالات در ذهن نوجوانان و جوانان ما بيش از پيش مطرح مى شود. جوانان امروز پرسشگرتر از جوانان ديروز هستند و سطح فكر و كنجكاوى آنها افزايش يافته است و امثال بنده هم بايد سعى كنيم به اين نياز جوانان عزيزمان كه يافتن پاسخ هاى روشن و مستدل به سؤالاتى از اين قبيل است، توجه كنيم و بحث ها را به گونه اى مطرح كنيم كه در كنار ساير مسائل، به چنين پرسشهايى نيز پاسخ داده شود.
آدرس: قم - بلوار محمدامين(ص) - بلوار جمهوری اسلامی - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمينی(ره) پست الكترونيك: info@mesbahyazdi.org