اختلافات در عقائد و افکار، دست کم از دو منشأ سرچشمه مي‌گيرد: يکي اختلاف در فهم در مورد معارفي که همگي توان فهميدن کنه آنها را ندارند. اين اختلاف مانند اختلاف پله‌هاي نردبان است و هيچکدام ديگري را نفي نمي‌کند. ولي کسي که به مرتبه عالي‌تر نرسيده نمي‌تواند حقيقت آن را دريابد و از اين جهت اگر بر او عرضه شود نمي‌تواند آن را بپذيرد. اختلاف ابوذر و سلمان هم از همين قبيل است. اختلاف دوم در مورد دو عقيده متضاد و غير قابل جمع است که يکي از آنها حق و ديگري باطل خواهد بود و هر کدام ديگري را نفي مي‌کند؛ مثل اعتقاد به توحيد دربرابر اعتقاد به تثليث. در اين موارد است که بايد تلاش کرد به کمک عقل و وحي، حق را از باطل تشخيص داد « فماذا بعد الحق الا الضلال».