مقدمه

مصيبت روز عاشورا مصيبتى است كه در زيارتها به نام بالاترين مصيبت براى اهل آسمانها و زمين ياد شده و چنين تعبيرى در مورد هيچ مصيبت ديگرى بكار نرفته است. ما ضمن عرض تسليت و تعزيت، خدا را شكر مى كنيم كه به ما معرفت درك عظمت اين روز را مرحمت كرد و توفيق داد كه اين مراسم با شكوه را به عنوان بزرگداشت خاطره شهادت حضرت ابى عبدالله(عليه السلام) برگزار كنيم و بنده به سهم خود خدا را شكر مى كنم كه اين افتخار و توفيق را پيدا كردم كه براى عرض ارادت خدمت شما عزيزان دلباخته حضرت سيدالشهدا(عليه السلام)شرف ياب شوم. اميدوارم كه در آخرت هم به طفيل وجود عزاداران آن حضرت مورد مغفرت و رحمت الهى قرار بگيرم.

ان شاء الله امروز همه زيارت عاشورا را مى خوانيد. خوشا به حال كسانى كه صبح اين زيارت را خوانده اند، آنهايى كه نخوانده اند، امروز بخوانند. عبارتى كه تلاوت كردم عبارت تغيير يافته اى از همين زيارت بود: «اسأل الله الذى اكرمنى بمعرفتكم و معرفة اوليائكم و رزقنى البرائة من اعدائكم» يعنى آن خدايى كه مرا به وسيله شناخت و معرفتِ شما اكرام كرد و گرامى داشت و همچنين بواسطه معرفت دوستانتان به من كرامت عطا كرد و نيز بواسطه برائت و دشمنى با دشمنانتان گرامى داشت، از آن خدايى كه اين سه چيز را به من مرحمت كرد ـ يعنى معرفت شما، معرفت دوستان شما و برائت از دشمنانتان ـ درخواست مى كنم كه ما را در دنيا و آخرت با شما نگه دارد و در اين راه ثابت قدم بدارد.