مقدمه نگارنده

قالَ رَسُولُ الله: ... إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْنِ مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا كِتَابَ اللَّهِ الْمُنْزَلَ وَ‌عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي...‏ .(1)

خدايِ وجودآفرين را سپاس كه هرگونه سپاسگزاري از او مستلزم شكري ديگر است. او را سپاس كه دين را براي رسيدن انسان به مقام قربش قرار داد و توفيق و افتخار خدمت به بزرگان علم و عمل را به من عنايت فرمود، و سلام و درود به محضر مقدس معصومان (عليهم آلاف التحية و‌الثناء).

نوشتار حاضر، که بخشی از دروس اخلاق حضرت علامه مصباح است، در دو بخش تنظیم شده است: بخش نخست، که نوزده گفتار دارد، شرحی بر وصایای امام باقر علیه السلام به جابر‌بن‌یزید جعفی است. روايت مذکور در ابتدای این بخش همراه با ترجمه ذکر شده است تا خواننده، تصوری کلی از فضای حاکم بر روایت به‌دست آورد و زمینة لازم را برای مطالعة شرح آن کسب کند. فرض مسئله در این روایت انسان مؤمن است؛ اوست که در این دنیا با نفسش درگیر است و مي‌کوشد هر لحظه دشمنِ درونش را زمین‌گیر و مغلوب کند؛ اما این پرسش باقی است که چگونه باید خودِ ایمان را حفظ کرد؟ و اساساً ایمان بر چه پایه‌هایی استوار است؟ بخش دوم کتاب با شرح و بررسی حدیثی از مولای متقیان امير مؤمنان علی علیه السلام

1. محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج45، ص313.

درباره ایمان، در هشت گفتار و با هدف تکمیل مباحث پيشين و پاسخ‌گویی به این پرسش تهيه شده است.

مطالعه اين اثر برای کسانی که به معارف ناب اسلامی علاقه دارند و عطش سوزان فطرتشان را چیزی جز شراب طهور قرآن و عترت سیراب نمی‌کند، بسیار گوارا و لذت‌بخش خواهد بود؛ به‌ويژه آنکه اثر حاضر از سخنان حضرت علامه مصباح فراهم آمده است که به‌حق مطهریِ زمان نام گرفته است.

شکی نیست که بسیاری از ناهنجاری‌های اخلاقی و نابسامانی‌های روحی‌و‌روانی که در جامعه رواج دارد با عمل به دستورهاي ارزشمند معصومان علیهم السلام از بين مي‌رود. امید است این اثر نیز در رفع و دفع رذايل اخلاقی و به‌ارمغان‌آوردن فضايل و ارزش‌های اخلاقی سهمی چشمگیر داشته باشد. در پایان، رضایت خداوند را خواستارم و به شفاعت معصومان علیهم السلام دل بسته و چشم امید دوخته‌ام.

محمدعلي محيطي اردکان

13 رجب المرجب 1433 هـ .ق