ميخواستم بدانم نظر اسلام راجع به عشق هاي زمينی که حتماً منظور عشق بين دو نفر از جنسه مخالف است چيست؟ آيا بايد اين عشق را سرکوب کرد يا در اسلام اين نوع عشق که ممکن است در سنين 16 17 سالگی وارد زندگی يک نفر شود مباح شمرده شده است؟ در راديو و تلويزيون گاه گاه سخنی ميشنويم که گويا اين عشق ها را بايد سرکوب کرد و از پيش آمدنشان جلوگيری کرد و يا فرد عاشق گناه کرده؟ به نظر اسلام آيا دست خود آدم است که عاشق شود يا نشود؟ شخصی که عاشق شده البته بهتر است که زودتر ازدواج کند تا خود را از گرفتاری نجات دهد(البته اگر عشق در اسلام مجاز شمرده شده باشد) حال اگر در موقعيتی بود که نميتوانست ازدواج کند آيا بايد اين مورد را به فراموشی بسپارد؟ نظر حضرت عالی در اين باره و برخورد هاي فيزيکی که با اين مصالح [مسائل]ميشود چيست؟ اصولا ازدواج را با عشق بهتر ميدانيد و خود شخص همسرش را انتخاب کند يا اينکه نديده ازدواج صورت گيرد؟