امامت مقامي مقدس و الهي است که خداي متعال به ائمه اطهار ـ‌عليهم السلام‌ـ عطا فرموده است و از لوازم آن فرمانروايي بر اجتماع است؛ چيزي که بر سر احراز آن خون‌ها ريخته شده و نيروهاي فراواني صرف شده و مي‌شود. حضرت اميرالمؤمنين ـ‌سلام الله عليه‌ـ براي دفع اين توهم که ايشان هم مانند دنياپرستان درصدد احراز چنين پستي بوده‌اند، مي‌فرمايند: فرمانروايي بر شما به عنوان يک مقام دنيوي براي من ارزش لنگه کفشي کهنه را ندارد، و بعد اضافه مي‌فرمايند: مگر اينکه حقي را به صاحبش برسانم يا باطلي را محو کنم.